Sł‚owo był‚o czymś› bardzo ważnym dla średniowiecznego człowieka. Podobieństwo nazw zupełnie odmiennych przedmiotów był‚o często jedynym powodem umieszczenia ich w jednej grupie. W nazwach i imionach doszukiwano się™ zarówno historii jak i przyszłości oraz odkrywano aktualne związki symboliczne ludzi i przedmiotów, prawdę

Dominikanie - Domini Canis - Pańskie Psy, to tylko jeden z przykładów
Inny przykład: święta Weronika, młoda kobieta, która wytarł‚a w chustą™ pot Chrystusa niosącego krzyż, a rysy Chrystusa cudownie pozostał‚y na chuście, zawdzięcza swe istnienie tejże chuście i łacińskiemu określeniu vera icona, znaczącemu Świę™te Oblicze.
Jeszcze lepiej związek imion z cechami noszących je osób widać‡ podczas analizy imion świętych i przypisywanych im zdolności terapeutycznych. święty Augustyn jest w Niemczech "fachowcem" leczącym ślepotę™ i choroby oczu (die Augen). Jednak we Francji był‚a to ś›więta Klara (clair - znaczy jasny), a we Włoszech Łucja (lux - światło).
W jakimś momencie w średniowiecznej ikonografii Judasza zaczęto przedstawiać jako mężczyznę o rudych wł‚osach i brodzie. Być‡ może zawinił‚o tu niemieckie tłumaczenie określenia Judasza - Ischariot - człowiek z Kariotu. W języku niemieckim czytano je jako ist gar rot (jest cały czerwony). Rudość stał‚a się symbolem zdrady.
Męczeńska śmierć często determinował‚a zakres patronowania świętego. Przykładowo święta Katarzyna z Aleksandrii, która zginęła umęczona kołem, stał‚a się™ patronką rzemiosł‚ związanych z kołem. Na przykład młynarzy i kołodziejów. Zauważmy, że w bajkach córka młynarza zawsze ma
na imię Katarzyna.

opracowanie: Maciej Sałański

Written by: Szlak Templariuszy
Parent Category: Średniowiecze
Category: Symbolika średniowieczna